معرفی اصول فیزیک پایه
فیزیک پایه عملکرد بافت بسیار وابسته به پرفیوژن است، ناهنجاری ها یا اختلال در این فرایند می تواند اثرات جدی داشته باشد. به عنوان مثال، توقف جریان خون به بافت مغزی باعث ایجاد گیجی در عرض 10-5 ثانیه می شود و اگر وضعیت همچنان ادامه یابد، می تواند منجر به آسیب دائمی مغز شود. بنابریان مطالعه از دید پرفیوژن بسیار مهم است.
به طور کلی، تکنیک های پرفیوژن MR را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
1 -تکنیک هایی که از عوامل خارجی به عنوان ردیاب استفاده می کنند.
2 -تکنیک هایی که از پروتون های آب در خون شریانی به عنوان یک ردیاب و برچسب داخلی استفاده می کنند.
در دسته اول، در میان بسیاری از ردیاب های خارجی که در MR پرفیوژن استفاده می شود، گادولینیم ( DTPA-Gd. g.e chelates gadolinium )شایعترین است. در روش تصویربرداری که به (contrast susceptibility Dynamic(DSC شناخته میشود، گادولینیم ( یا دیگر عوامل کنتراست زا) به صورت داخل وریدی تزریق میشود و بالفاصله تصویربرداری در مکان مورد نطر انجام میشود. شدت پیکسل تصویر به عنوان تابعی از زمان ترسیم میشود، که نشان دهنده تغییرات دینامیک به عنوان تابعی از عبور ماده تزریق شده از بافت است، این منحنی پس از آن به یک مدل که از پارامترهای پرفیوژن کمی یا شبه کمی استخراج می شود، فیت خواهد شد. در دسته دوم که به ردیاب های داخلی وابستگی دارند، مغناطش مولکول های آب در خون علامت گذاری میشود و هنگامی که خون شریانی به بافت نفوذ میکند باعث تغییرات در سیگنال NMR میشود، این تکنیک (ASL(labeling spin Arterial و یا .میشود نامیدهArterial spin tagging)AST) پالس های رادیویی RF برای تغییر مغناطش طولی مولکول های آب در خون شریانی قبل از وارد شدن به بافت هدف مورد استفاده قرار می گیرند و پس از رسیدن به بافت مورد نظر، نتیجه به عنوان یک اختالل مغناطش بافت مشاهده می شود.