fMRI (Memory)
fMRI (Memory): حافظه :پاردایم: Novel Fmamilar Face – Name Memory vs Encoding / Retrieval Task (Duke)
تسک بازیابی کدگزاری حافظه چهره – اسم جدید در مقابل چهره-اسم آشنا این پارادایم از اختلاف تسک کدگزاری حافظه چهره-اسم که توسط اسپرلینگ و همکارانش در بزرگسالان جوان توسعه یافته استفاده می کند و بعدها برای بیماران مسن تر و بیماران مبتلا به آلزایمر نیز استفاده شد. افراد برای کدگزاری و بعد، بازیابی ارتباط های چهره اسم دو موقعیت، جفتهای چهره اسم جدید، جفت های چهره – اسم آشنا از طریق عینکهای سمعی و بصری سازگار با MRI موردنیاز هستند.
پارامترهای پارادایم: ۶۰ جفت چهره – اسم جدید و ۲ آشنا، برگرفته از پایگاه داده های AR چهره the AR Face Database داخل یک طراحی بلوک نشان داده شده است. چهره ها متعادل با سن، نژاد و جنس هستند. پاسخ های رفتاری از طریق یک جعبه دکمه فیبر نوری داخل اسکنر مانیتور می شوند. برای اهداف کنترلی، به افراد گفته می شود از طریق یک دکمه در طول دوره کدگزاری پاسخ دهند که آیا اسم با چهره مطابقت دارد یا خیر.
پارادایم های آزمایشی به سه اجرا تقسیم می شوند، هر اجرا (run)، به مدت ۶ دقیقه و ۵۰ ثانیه شامل ۲ مجموعه چهار بلوکی جداشده توسط یک حدواسط ثابت کوتاه می باشد. هردو مجموعه ۴ بلوکی شامل کدگزاری ۱۰ چهره – اسم جدید، کدگزاری دو چهره اسم آشنا 5x، بازیابی ده چهره-اسم جدید، و بازیابی دو چهره – اسم آشنا 5x می باشد.
الگوهای فعالسازی: قشر prefrontal، لوب های پریتال و مدیال.
مناطق فعال شده مربوط به تسک: تصاویر آگزیال نقشه های فعالیت fMRI در طول کدگزاری (ردیف بالا) و بازیابی (ردیف پایین) که توسط P=0.001 SPM ANOVA uncorrected threshold for statistical significance and minimal cluster size = 10 voxels ایجاد شده است. آستانه فعالیت به صورت پوشش رنگ مقادير نشان داده شده است.