کاربرد تصویربرداری مولکولی در نورولوژی-هانتینگتون
کاربرد تصویربرداری مولکولی در نورولوژی-هانتینگتون:بیماری هانتینگتون یک بیماری نورودژنراتیو آتوزومی غالب پیشرونده می باشد که رخداد آن تقریبا یک نفر در هر ۱۰۰۰۰نفر است و با بروز حرکات غیر ارادی همانند داء الرقص، اختلالات سایکولوژیک و مشکلات شناختی تشخیص داده می شود. معمولا علایم از میان سالی (۴۰-۵۵ سال) بارز می شوند. علت بیماری به دلیل گسترش غیر طبیعی توالی نوکلئوتیدی سیتوزین – آدنین گوانین (CAG) در اگزون ۱ ژن (TT15 ) HD واقع بر روی کروموزوم ۴ می باشد. ژن HD پروتئینی بنام هانتینگتین را کد می کند. این پروتئین در سپتوپلاسم سلول های عصبی و بصورت متصل با غشاء وزیکولها و اسکلت سلولی وجود دارد. تکرار توالی CAG باعث ایجاد یک توالی پلی گلوتامین در پروتیئن هانتینگتین می شود که متعاقبا سبب اتصال پروتئین های هانتنگین و پروتئین های دیگر به یکدیگر شده که منجر به تجمع اجسامی رشته مانند در سلول های عصبی مغز و اختلال در عملکرد آنها می گردد.
اولین مدلهای حیوانی HD بر مبنای آسیب در نورونهای جسم مخطط با اسیدهایآمینه اگزایتوتوکسیک بود. تزریق کوئینولینیک اسیدQA درون استریاتال و یا مصرف سیستمیک 3- نیتروپروپیونیک اسید 3-NP مدلهای پاتوژنیک این بیماری را ایجاد میکنند. پس از کشف جهشهای ژنی در این بیماری، مدلهای تراریخته جدید نیز در حال توسعههستند. مدلهای حیوانی تراریخته HD اول در موش و سپس در دروزوفیال ایجاد و پس از آن، مدل تراریخته از HD در رت گزارش شد. انواع روشهای تصویربرداری که میتوان برای این بیماری مورد استفاده قرار داد شامل بررسیهای مورفومتری، تصویربرداریهای عملکردی و مطالعات اسپکتروسکوپی است. مطالعات اخیر نشان میدهد عالوه براستراتیوم میتوان نواحی دیگر مغز را نیز مورد بررسی قرار داد و تشخیص آتروفی عمومی مغز در مراحل اولیه بیماری ارزشمند است. مطالعات مورفومتری در طراحی و تفسیر درمان های نوروپروتکتیو در بالین کاربرد ارزشمندی دارد . از طرفی، دادههای تصویربرداری حیوانات کوچک در HD تا حد زیادی مبتنی بر استفاده از PET با استفاده از نشانگرهای مشابه بیماری پارکینسون است. استفاده از فلوئوروداکسیگلوکز در تشخیص مناطقی که بدلیل از دست رفتن سلولها با کاهش سوخت و سازمواجه هستند، نقش دارد.