تصویربرداری در تحقیقات بیماری های زنان
تصویربرداری در تحقیقات بیماری های زنان:جوندگان به طور گسترده ای به عنوان مدل حیوانی در تحقیقات بیماریهای زنان استفاده می شوند. زیرا تولید مثل و نگهداری آنها ساده و مقرون به صرفه می باشد. جوندگان سيكل فحلی کوتاه و منظم، شامل مراحل پر واستروس، استروس، مت استروس، و دی استروس دارند، که می تواند به خوبی توسط سیتولوژی و تجزیه و تحلیل نمونه لاواژ واژن روشن شود. بر این اساس، انتخاب حیواناتی که در مرحله مورد نظر از چرخه هستند انجام مطالعات استاندارد (به استثنای اختلاف فردی بین حیوانات با توجه به سطوح مختلف هورمونهای جنسی) را میسر می کند. به علاوه، به راحتی می توان تخمدان را برداشت و دوز مشخصی از استروژن و پروژسترون را جایگزین کرد تا شرایط هورمونی ثابت بماند، همچنین آنها چرخه زندگی کوتاهی دارند که باعث کاهش زمان بلوغ، بارداری و زایمان می شود و در نتیجه، تسهیل تحقیقات با تمرکز بر عملکرد تولید مثلی و اختلال عملکرد را به دنبال دارد. به طور عمده در موش، امکان دستکاری ژنتیکی برای بررسی عملکرد ژن و بررسی مدل های جدید بیماری های زنان وجود دارد.
در گذشته، تحقیقات درباره بیماری های زنان در جوندگان به طور عمده بر اساس بافت شناسی، ایمونوهیستوشیمی، و با بیان ژن و پس تجزیه و تحلیل نمونه های بافتی جداشده طی عمل جراحی می بود. بر این اساس، مطالعه پی در پی و بررسی مداوم امکان پذیر نبود. از این رو، فن آوری های تصویربرداری حیوانات کوچک در زمینه تحقیقات بیماریهای زنان در طول سالهای گذشته رواج یافت که بصورت غیر تهاجمی امکان تجزیه و تحلیل مداوم فیزیولوژیک و پاتولوژیک فرآیندهای اندامهای تناسلی زن را فراهم می کند. این خدمات عبارتند از روش میکروسکوپ فلورسانس اینتراويتال، بیولومینسانس، بیومیکروسکوپی اولتراسوند، سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT) و MRI تمامی این تکنیکها با محدود کردن تنوع آماری در مطالعات پیش بالینی، سبب کاهش تعداد حیوانات مورد نیاز برای هر مطالعه و به حداکثر رساندن مقدار داده به دست آمده از هر یک از حیوانات می شود. در این بخش اشاراتی مختصر به برخی از مدل های حیوانی جالب و فن آوری های تصویربرداری در زمینه تحقیقات بیماری های زنان خواهیم داشت.