معرفی بیماری ام اس
اسکلروز چندگانه که با نام اختصاری ام اس نیز شناخته می شود، یک بیماری خود ایمنی (پاسخ نامطلوب سیستم ایمنی به سلول های خودی)، التهابی و تحلیل برنده سلول عصبی است که در سال 1868 توسط ژان ماراتین شارکو، عصب شناس فرانسوی، توصیف شد.
در این بیماری غلاف های میلین احاطه کننده ی نورون ها در سیستم عصبی مرکزی (و نه پیرامونی) آسیب می بینند.
غلاف میلین از جنس لیپوپروتئین بوده و توسط سلول الیگودندروسیت ساخته می شود که با احاطه اکسون یا دندریت در افزایش سرعت انتقال پیام عصبی، محافظت و عایق کاری نقش دارد.
شاخ این یبماری، سختینه هایی(به عبارت دیگر پلاک یا زخم) است که در ماده سفید مغز یا نخاع دیده می شود.
بنابر محل آسیب دیدگی، نشانه های متعددی از جمله خواب رفتگی و گزگز کردن، ضعف و گرفتگی عضلات یا ناتوانی در حرکت ناتوانی در هماهنگی و تعادل، مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن، مشکلات دیداری (جنبش کره چشم، کاهش دید یا دوبینی)، احساس خستگی ،درد شدید، اختلای در دفع ادرار و مدفوع، مشکلات جنسی و با پیشرفت بیماری فلج شدگی بروز می کند .
اختلالات شناختی و مشکلات عاطفی همانند افسردگی یا خلق ناپایدار نیز در بین مبتلایان به ام اس رایج است.
پدیده یوتافس (شدت یافتن نشانه های بیماری در دمای بالا) و نشانه لرمیت (احساس سوزش در پشت هنگام خم کردن گردن) از ویژگی های بیماری ام اس می باشد.
این بیماری به طور معمول در سنین 20 تا 30 سالگی و در زنان بیش از مردان اتفاق می افتد . مالتیپل اسکلروزیس چند عاملی است، عوامل زیر به عنوان برخی از عوامل مستعد کننده در ایجاد بیماری مطرح هستند:
- عوامل مستعد کننده ژنتیکی
- عوامل عفونت زا
- زیستگاه جغرافیایی
- تغذیه