تکنیک های آنالیز DTI
رویکردها و تکنیک های بسیار متفاوتی برای مطالعه طیف وسیعی از پاتولوژی ها استفاده می شوند و شامل ناحیه آنالیز مورد نظر، ترکتوگرافی، آنالیز هیستوگرام، جداسازی بر پایه ی اطلس ۲، کمی سازی شبکه های ارتباطی بر پایه می نموداره، و آنالیز بر پایه ی وکسل، می شود. هر یک از این تکنیک ها دارای نقاط ضعف و قدرت خود هستند و هیچ تکنیکی وجود ندارد که بتوان آن را به تنهایی بالاتر از تمام روش ها دانست. بهینه ترین روش آنالیز به عوامل زیر بستگی دارد:
- هدف آناليز (مانند به تصویر کشیدن یک باندل فیبری، برای پیگیری داده ها)
- آیا این آنالیز برای یک شخص می باشد یا برای مقایسه گروهی می باشد
- اگر فرضیه ای در ارتباط با مکان و وسعت تغییر یا تفاوت در اندازه گیری های DTI وجود دارد
- پروتکل اخذ داده ها به (عنوان مثال، از جهت گیری ها، مقدار b، اندازه و کسل)
برای سادگی، تکنیک های مختلفی که برای آنالیز داده های DTI دردسترس می باشند، به سه دسته تقسیم می شوند:
- آنالیز کل مغز
- آنالیز Region -specific
- آنالیز بر پایه و کسله
این تقسیم بندی تکنیک های آنالیز بر اساس مقیاسی می باشد که برای ارزیابی اندازه های DTI در مغز استفاده می شود.
تکنیک های آنالیزی کل مغز:
مفهوم کلی روش آنالیز DTI كل مغز، بدست آوردن اندازه های کمی DTI از تمام و کسل های حاوی ماده سفید مغز می باشد، و بنابراین میتوان این روش را به دو قسمت تقسیم کرد (شکل ۶۱):
- روشی برای تعیین اینکه و کسل ها بخشی از ماده سفید مغزی می باشند.
- روشی برای استخراج اطلاعات DTI مناسب از این و کسل ها.