از دیفیوژن تا تانسور دیفیوژن

[dt_sc_one_half first]

از دیفیوژن تا تانسور دیفیوژن، مزیت های ناهمسانگردی

اکنون ما به روشی دسترسی داریم که ممکن است اطلاعاتی درباره ناهمسانگردی ساختارهای میکرونی که مانع و محدود کننده روند دیفیوژن هستند، برای ما فراهم کند. با بررسی ناحیه نشان داده شده در زانو جسم پینه ای (GCC) متوجه می شویم، این ناحیه دارای شدت DWI پایین در امتداد × و شدت DWT بالاتر (نسبتا) در امتداد y و z می باشد. از آنجا که ما می دانیم دیفیوژن بیشتر، منجر به افت بیشتر s شدت (DWI) می شود، در امتداد د دیفیوژن آزاد و در امتداد y و z مانع و محدودیت بیشتری وجود دارد. ما ممکن است نتیجه گیری کنیم که بسته ای شبه تیوبی از آکسون ها که از چپ به راست مغز میرود، دو نمیکره ی مغز را به هم اتصال می دهد.

توجه داشته باشید که دلایل در اینجا قیاسی یا استنتاجی هستند: ما می دانیم که چنین ساختار جهت داری در راستای چپ راست منجر به چنین الگوی ديفيوژنی و بنابراین چنین اندازه گیری های DWI در امتداد این جهان می شود، به همین دلیل است که اندازه گیری های بعدی توسط ساختار پیشین ایجاد شده است. با توجه به اندازه گیری های انجام شده در این ۳ جهت، نتیجه گیری بسیار قوی وجود دارد.

مرور اطلاعات: هرچند، ما در عمل، تصویربرداری را معمولا با بیشتر از سه جهت گرادیانی مختلف اجرا می کنیم . در مثال قبلی، ما خوش شانس بودیم که ساختار تحت بررسی، تصادفا در امتداد یکی از سه جهت عمود بر همی که نمونه برداری کردیم وجود داشت. اگر ساختار مورد بررسی در یک زاویه مایل قرار داشته باشد، این سه اندازه گیری به طور واضح برای تعیین جهت آکسون ناکافی خواهد بود. در آزمون ما، در حقیقت DWI ها برای ۴۵ جهت گرادیانی مختلف اخذ شده اند.

• From Diffusion to Diffusion Tensor 1
• From Diffusion to Diffusion Tensor 2
• From Diffusion to Diffusion Tensor 3
• From Diffusion to Diffusion Tensor 4
• From Diffusion to Diffusion Tensor 5
• From Diffusion to Diffusion Tensor 6
• From Diffusion to Diffusion Tensor 7

 

[/dt_sc_one_half]
[dt_sc_one_half]

[/dt_sc_one_half]