[dt_sc_one_half first]
Magneto encephalography بالینی و MRI
Magneto encephalography بالینی و fMRI : در دو دهه اخیر فعالیت مغزی در مطالعات متعددی توسط fMRI نقشه برداری شده است. رزولوشن فضایی fMRI در اسکنر های می تواند تا بیش از 1mm برسد. اگر چه رزولوشن زمانی، به حدود 1s یا شاید چند صد میلی ثانیه بسته به تکنیک و پارادایم استفاده شده محدود می شود. امروزه در بالین و تحقیقات، MEG مستقیما فعالیت neuromagnetic را با رزولوشن فضایی بالا اندازه گیری می کند و اطلاعات فضایی بدست آمده از fMRI را تکمیل و جایگزین می کند.MEG یک تکنیک تصویربرداری برای اندازه گیری میدان های مغناطیسی تولید شده توسط فعالیت الکتریکی مغز از طریق دستگاههای حساس به نام SQUID می باشد. این اندازه گیری ها معمولا در تحقیق و بالین استفاده می شوند. برای اهداف شناسایی قشری واضح معمولا فعالیت بر آمده از تحریک Somatosensory، شنوایی، بینایی و زبان با MEG ثبت می گردند. در حين آزمون MEG، میدان های مغناطیسی ضعیف تولید شده توسط جریان های عصبی در مغز ثبت می گردد. با اندازه گیری میدان مغناطیسی در چندین محل در سر، محتمل ترین منابع مغزی تخمین زده می شوند. این تکنیک مناسب ترین اندازه گیری فعالیت در قشر fissural نیمکره های مغزی می باشد. چنین مناطقی معمولا طوری قرار دارند که اندازه گیری حتی با ثبت داخل جمجمه ای مداخله ای دشوار می باشد. بنابراین، MEG فعالیت مغزی را که برای اندازه گیری حتی در یک محیط اتاق operating دشوار است، تشخیص می دهد.
ابزار MEG بالینی: اولین اندازه گیری ها فعالیت مغز مغناطیسی توسط فیزیکدانان که از یک magnetometer استفاده کردند، انجام شد. اکثر دستگاههای MEG در حال حاضر صدها کانال برای پوشش کل مغز دارند که نقشه برداری فعالیت سراسر قشر مخ را ممکن می سازد و برای تشخیص فعالیت انتشاری یا گسترده صرع، قطعی است. به دلیل تداخل میدان های مغناطیسی خارجی، تمام اندازه های MEG باید در یک اتاقی که معمولا از نظر مغناطیسی توسط دولایه آلمینیوم و چندین لایه از شیلد های فرومغناطیس شیلد شده اند، اجرا شوند.
[/dt_sc_one_half]
[dt_sc_one_half]
[/dt_sc_one_half]