EN

پروتکل ام. آر. آی شانه

[dt_sc_one_half first]

پروتکل ام آر آی شانه

پروتکل ام آر آی شانه:تصویر برداری MR ارزیابی مفصل گلنو هومرال را متحول کرده است و به عنوان یک روش غیر تهاجمی و دقیق برای بررسی اختلالات شانه شناخته شده است. قابلیت تصویربرداری چند صفحه ای ( multiplanar) و کنتراست خوب از بافت نرم اطلاعاتی را برای تشخیص و شناسایی بیماری ارائه می دهد که توسط دیگر تکنیک های تصویربرداری فراهم می شود سکانس هایی که در اینجا شرح داده می شود برای قدرن میدان ۱٫۵ تسلا است. در اسکنر های با قدرت میدان کم این توالی را می توان با توالیinversion recovery یا T2-W جایگزین کرد، گزینه های توالی برای سیستم اسکلتی- عضلانی شامل اسپین اکو رایج، اسپین اکو سریع (FSE)،گرادیان اکو، short tau inversion recovery) STIR)، و fast STIR می باشد.

تطابق تصویربرداری سریع با تکنیک Henning et al . , (RARE) relaxation enhancement 1986 انقلابی در تصویربرداری MR ایجاد کرده است که باعث کاهش زمان تصویربرداری، افزایش رزولوشن فضایی، یا بهبود نسبت سیگنال به نویز شده است. سیگنال چربی با تصویربرداری FSE روشن دیده می شود که میتواند ناحیه ی بیماری مجاور چربی را در سکانس T2 مخفی کند، به همین دلیل اغلب ساپرس چربی به صورت فرکانس انتخابی با توالی با وزن proton density و T2 استفاده میشود.

معمولا بافت هایی مانند دیسک، لابروم، غضروف و مایع تصاویر با وزن PD استاندارد همشدت هستند و در تصاویر با وزن T2 (زمانیکه TE بیشتر از ۵۰ میلی ثانیه باشد. ) با شدت پایین هستند. از این رو برای تشخیص افتراقی بهتر سکانسهاس اضافی معمولا ضروری است. با این حال، TE طولانی تر سیگنال بهتری را برای افتراق تغییرات پاتولوژیک مثل ادم ( در موارد ترومایی)، پارگی، آسیب غضروفی، با گسترش تومر فراهم می کند اما به افتراق سطحی استخوان و غضروف کمک نمی کند.

[/dt_sc_one_half]
[dt_sc_one_half]

پروتکل های ام ار ای برای شانه

[/dt_sc_one_half]

Scroll to Top