عوامل کنتراست در CT
عوامل کنتراست در CT: کنتراست در تصاویر اشعه ایکس معمولا توسط تضعیف اشعه X در نمونه با بافت مورد بررسی ایجاد می گردد. بدون کنتراست، تنها ساختار اسکلتی حیوانات مرده یا زنده را می توان با جزئیات دید. عبور و تجمع ماده حاجب (CM) در اندام های مختلف ( تشدید) تمایز ساختار مورفولوژیکی، به خصوص بین بافت طبیعی و بیمار را بهبود می بخشد، کنتراست در تصویر برداری توموگرافی کامپیوتری (CT) در درجه اول با استفاده از مواد حاجب محلول در آب ایجاد می شود که به طور انحصاری در فضای مایع خارج سلولی (ECF) توزیع می شود. مشکل اصلی این عوامل، کوتاهی مدت زمان در ایجاد کنتراست است که تا حدی با استفاده از بولوس (تزریق یکجا) با تزریق قطره ای پیوسته طی تکنیک های اسکن rapid sequence و تلاش برای تولید عواملی در کدورت ارگانهای خاص، مانند کبد و طحال برطرف می گردد. ماده حاجبی که برای تصویر برداری X-ray یا میکرو سی تی استفاده می شود پس از تزریق درون رگی، توزيع زیستی متفاوتی نشان می دهد.مناسب ترین سیستم طبقه بندی برای ماده حاجب تمایز مابین مایع خارج سلولی، فضای عروقی و ماده حاجب هپاتوسلولار با اختصاصی بافت است که در جدول زیر نمایش داده شده است.
ماده حاجب اشعه ایکس در حیوانات کوچک :ماده حاجب خارج سلولی یددار مولکولهای یونی (به عنوان مثال، دیاتر و زایت) یا مولکول های غیریونی (به عنوان مثال، یوپرو ميد، يومپرول و يديكسانول) با بار منفی هستند. ماده حاجب غیریونی با توجه به ساختار شیمیایی خود به دو دسته تقسیم می شود: مونومر غیریونی و دیمر غیریونی. اساس همه این عوامل، یک حلقه بنزن با سه اتم يد است. مونومرها شامل یک حلقه بنزن با سه يد هستند، در حالی که دیمر دو حلقه ای است. هر دو ترکیب ماده حاجب غیر یونی مونومری و دیمری با اسمولاریته کم هستند.