EN

تصویربرداری غیرتهاجمی در تصویربرداری علوم پایه

تصویربرداری غیرتهاجمی در تصویربرداری علوم پایه: تصویربرداری از دیرباز در بالین ضرورت داشته است. چندی است تصویربرداری in vivo (تصویر برداری داخل بدن در حالیکه جاندار زنده است) از حیوانات کوچک آزمایشگاهی (به عنوان مثال رت Rat و موش( Mice به عنوان بخش اصلی در تحقیقات پزشکی بالینی مطرح Systems Grocery تصویربرداری حیوانات کوچک فرصت سنجش بیولوژیکی ساختار و عملکرد در داخل بدن را بصورت غیر تهاجمی فراهم می کند که اطلاعات کمی مکانی و زمانی در بافت های نرمال و آسیب دیده همانند تومورها را در اختیار قرار می دهد.

همین ماهیت غیر تهاجمی تصویر برداری است که سنجش های مداوم و پی در پی در مدل های حیوانی سرطان، بیماریهای قلبی و عروقی، عصبی و بیماریهای دیگر را میسر می نماید و روند بیماری از آغاز و نیز بررسی پیشرفت بیماری را تسهیل می کند. از طرفی نظارت بر اثربخشی انواع درمان ها یا مداخلات دیگر نیز امکان پذیر است چرا که هر جاندار می تواند با شرایط طبیعی خودش قبل از بیماری مقایسه شود و با این کار تنوع بیولوژیکی بین جانداران که می تواند عاملی مداخله گر در تفسیر نتایج باشد کاهش می یابد. به علاوه تعداد حیوانات آزمایشگاهی مورد نیاز برای یک مطالعه خاص نیز کاهش می یابد.

لازم است به این نکته توجه کنیم که مطالعات در حیوانات سالم و دست نخورده نسبت به کشت سلول یا بافت مزیت هایی دارد از جمله آنکه تمامی فعل و انفعالات داخلی فیزیولوژیکی، عصبی، هورمونی، تغذیه ای، ایمنی و غیره در محیط بدن همزمان وجود دارد. همچنین بررسی جنبه های سیستمیک بیماری همانند متاستاز سرطان در مدلهای حیوانی که در سیستم های آزمایشگاهی ex vivo )خارج از بدن موجود) تکرار ناپذیر یا بسیار دشوار است تسهیل می گردد. علاوه بر این، بسیاری از روش های صویربرداری همانند تصویر برداری با رزونانس مغناطیسی هسته و تصویربرداری طیف سنجی (MRI و MRSI)، توموگرافی تابش پوزیترون (PET)، مقطع نگاری رایانه ای تک فوتونی (SPECT)، توموگرافی کامپیوتری (CT)، و سونوگرافي (US) که در کلینیک کاربرد دارند در محیط آزمایشگاه نیز استفاده می شوند.

Scroll to Top