استفاده از تصویربرداری در التهاب و عفونت
استفاده از تصویربرداری در التهاب و عفونت:
در دهه های گذشته، تصویربرداری مولکولی در زمینه التهاب / عفونت توسعه یافته است چرا که نیاز برای تشخیص، پیش آگهی و اهداف درمانی، به شدت در زمینه بالین گسترش یافته است. تصویربرداری از التهابات و عفونت یک نمونه عالی از تصویربرداری تغییرات هیستولوژیک و تغییرات مورفولوژیکی اندک در بافت ها و ارگانها است که باعث می شود که با استفاده از تکنیک های رادیولوژیکی معمول همانند اولتراسوند، توموگرافی کامپیوتری (CT) و حتی تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI) دشوار می شود. بهترین فرصت برای تصویربرداری عفونت و ارزیابی محدوده و شدت آن استفاده از پروب های رادیواکتیو (رادیوداروها) است که به طور اختصاصی به مولکول های هدف مربوطه که در محل التهاب / عفونت به میزان زیاد بیان میشوند.
کاربرد بسیار مهم تصویر برداری مولکولی در عفونت، در کنار تشخیص، کمک به پزشکان برای تصمیم گیری درمانی و پیگیری درمانی اولیه است. هدف ارائه طیف گسترده ای از داروهای رادیواکتیو برای هدایت پزشکان به سمت انتخاب مناسب ترین درمان بر اساس آنکه کدام هدف بیشتر از سایر مولکولها بیان می شود بوده، و به زودی ارزیابی اثربخشی درمان به آن افزوده می شود. در این دیدگاه، اختصاصی بودن پروب های رادیو اکتیو حائز اهمیت است.
در این دیدگاه، اختصاصی بودن پروبهای رادیو اکتیو حائز اهمیت است. باید قادر باشیم بین عفونت استریل و یک عفونت میکروبی تمییز دهیم، چراکه این دو رویداد همیشه همراه هم نیستند.در واقع عفونت استریل در بیماریهای خودایمنی، بیماریهای دژنراتیو، آترواسکلروز، رد پیوندهای مزمن و غیره رخ میدهد. در مقابل، عفونتهای حاد یا مزمن به دلیل حضورمیکروارگانیسمها در بافت عفونی ایجاد میشود به این ترتیب، اصطلاح “التهاب”، “عفونت”،”حاد” و “مزمن” دربرگیرنده معانی مختلفی برای متخصصان هیستولوژیک، پزشکان و پزشکانپزشکی هسته ای است.